" හ්ම්ම් ඔයා තරම් ලස්සනක් ඒ මලේ නෑ .. " ඒ මම ඇත්තටම උදේශිකා තරම් ලස්සන කෙල්ලෙක් තවත් නෑ "
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PREVIOUSLY ON JIMMY RAAJ KUMAAR :-
" අනේ මෙතන සල්ලි වගයක් තියනව දැක්කෙ නැද්ද " ???
" මේකද ඔයාල හොයන්නේ " ?? කියමින් පර්ස් එකේ හොර පොකටුවේ සගාවා තිබූ රුපියල් 1000ක් ඔවුන් දෙසට දිගු කෙරුවෙමි ..
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PREVIOUSLY ON JIMMY RAAJ KUMAAR :-
" ඒයි දන් නෑ වගේ යනවා නේ .... " ඇය පසු කරනවාත් සමග මට එය ඇසුනි .......
" අප දෙදෙනා ලෑල්ලට පෑගුවේ බෙබී මහත්තයා ගේ බාර් එකට යෑමටයි . මොකද අද අපි හතර දෙනාට කුනු ඇලේ පොට් එකේ ලොකු වැඩක් ඇති හෙයිනි "
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
" රජවත්තේ වැඩක් තියනවා . දවසට 800යි , එනවද ? ඒ මැසේජ් එක දිල්ශාන්ගෙනි . මා සතේටම හිදුනු පසු දිල්ශාන්ගේ මාමා සහ දිල්ශාන් සමග කුලී වැඩක් කොට පර්ස් එක පුරවා ගැනීමට සැදී පැහැදී සිටියෙමි .
" එකෙන්ම මං එනවා " කියමින් මම රිප්ලයි කෙරුවෙමි . අවසාන සතියේ සංතකේටම තිබුනු රුපියල් දාහද බෝතලයකට යටවී ගියේය . වෙරි මර ගාතේ මා එදා මේ යෝජනාව දුන්නා මතකය . දැං ප්‍රශ්නය කට ඇත්තේ උදේ පාන්දරම ගෙදරින් පැන ගැනීමටය . ගෙදරට මා අත් වැඩ දෙන්නෙකු යැයි දැනගත්තොත් එය මගේ සියලු වැඩ අත් හිටුවීමට හේතු වෙයි . එම නිසා මා කුස්සියට ගියෙමි .
" අම්මා .... මං අද බෝල ගහන්න යනවා ....!!! ටූරමන්ට් එක අද ... " මා එසේ පවසද්දී මව මා දෙසට හැරුනි .
" මොන ටුරමන්ට් ද ??? "
"ක්‍රිකට් ...." ඒ මමයි
" මේ හදිසියේ .... ?? " මව ව්‍යඒංජන සකසමින් සිටි හැන්ද මා වෙත දිගු කලාය .
" ඔව් මට කලින් කියන්න මතක උනා ඉතින් ..." සරමද කැහැපොට ගසමින් එසේ කීවේ එන දෙයකට මුහුන දීමටය .
" අනේ මංදා .. මේකා .... පොතක් පතක් අල්ලන්නේ නෑ .. බෝල බැට් අල්ල අල්ල ....... " දිග හෑල්ලක් කියවීමට පටන් ගත්තාය .
" සචකරකේ ....සචකරකේ ....මෙරේ දිල්කේ සචකරකේ ........ "
ඒ මාගෙ උපක්‍රමයකි . මවගේ බැනුමට එරෙහිව මා නිතරම බාවිතා කරන්නේ සිංදු කෑලිය . ඇයගේ හඩට වඩා උස් හඩකින් සිංදුවක් කියා ඇයගේ බැනුමෙන් ශේප් වීමට මට පුලුවන . දත් මැදීමට අමතක වූ නමුත් මුහුන සෝදා උදේ අහාරය ගෙන බෑගය තුලට ශෝටක් දමාගෙන ,, බත් මුලකුත් රැගෙන එලියට බැස්සෙමි .
" පරිස්සමෙන් ගිහින් එන්න ... රෑ වෙන්න කලින් .."
මව මා වැන්දයින් පසු සේ කියන්නට වූවාය . සිතට එවෙලෙට ශොක් එකක් අවේ දෙමව්පියෝ දරුවන්ට දුක් මහන්සි වෙලා උගන්නද්දී .. අපි එහෙම වැඩ කරන එක හරිද ..... ??? නෑ ඉතින් මම යන්නේ සාදාරන සල්ලි හොයාගෙන ... සිහට නොයෙක් ආකාරයේ සිතුවිලි එයි ... මා ලෑල්ලට පෑගුවේ දිල්ශාන්ගේ නිවසටයි ...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
" යකෝ වෙඩින් එක්කට නෙවෙයි යන්නේ ....!! "
මා එනවා දුටු විගස ඔහු ඈත සිටම කෑ ගැසුවේය ...
" ශෝට බෑග් එකේ බං ... " මමද කෑ ගසා පැවසුවෙමි . ගෙදරින් පැනගත් හැටි . මවට පෑ කෙබරය දෙගුනයක් වැඩි කොට ඔහුටද උදේ පාන්දර ගුලියක් ඇබරුවෙමි . දිල්ශාන්ගේ මාමා සමගින් අප දෙදෙනා රජවත්තට පිට වුනෙමු . රජවත්ත යනු සල්ලිකාරයන් වෙසෙන ප්‍රදේශයකි . දොස්තරවරු ,, ඉංජිනේරුවන් , ව්‍යාපාරිකයන් වගේ උදවියද එමෙන්ම මන්ත්‍රීවරු ,, පාතාලේ උදවියද වෙසෙන ප්‍රදේශයකි . බස් රතයෙන් රජවත්තෙන් බැස ගත් අප දෙදනා මාමා සමග ඇඩ කරන ස්තානයට පිය නැගුවෙමු .
සුවිසල් නිවාස මැදින් යන තාර පාර දිගේ හඩ්ඩෙන් මෙන් යන විට දනපතියන් කෙරෙහි ඊරිසියාවක් හට නොගත්තාම නොව .
" උබ දත් මැද්දද මචං ...???? මම දිල්ශාන්ගෙන් විමසුවෙමි .
" ඔව් මැද්දා ඇයි ... ?? දිල්ශාන්ද කුතුහලලයෙන් පිලිතුරු දුනි .
" නෑ නෑ නිකං ..." මම පාරෙ අයිනට වෙන්නට තිබූ පේර කොලයක් කඩාගෙන කට ඇතුලට ඔබ ගතිමි ..
දිල්ශාන්ගේ මාමා ඒ අසල හිබූ නිවසකට ගොඩ විය . එය ඉතාම විශාල ගෙයකි . පැත්තකින් අලුත් කොටසකුත් ඉදිවෙමින් තිබෙනව දුටිමි .මාම ගෙමිහියාටද දැනුම් දී වැඩ අරබන්නට යැයි කීවේය මමද ශෝට මාරු වී ස්කිනියක් හැදගෙන දිල්ශාන් සමග වැලි හලන්නට වූවේමි. වැලි හතක් අටක් හලද්දී ...
" ඔය මල්ලී ඇවිල්ලා අර විල්බැරෝව ගේන්න ...."
යැයි මාම මට කීවේය . වැලි අලමින් හෙම්බත්ව සිටි මා මැටල් පිරවූ විල් බැරක්කය ගෙන ඒමට ගියෙමි . අමාරුවෙන් මැටල් ලෝඩ් එක උස්සන් එද්දී දැකපු දෙයින් දෙලොව රත් උනි ... විල්බැරක්කයේද එක් අතක් අත් හැරීම ඉසා මැටල් අහුරක්ද බිම පතිත විය . උදේශිකා .... !!!!!! ඔව් එයා තමයි . කොට කලිසමකුත් හැදගෙන , රතු ටී ශර්ට් එකකුත් හැදගෙන මිදුලේ ව්‍යායාම කරන්නේ ඇයයි ... එවිට මා පැමින ඇත්තේ ඇගේ මේ සුවිසල් ගෙදරටයි .
" මල්ලී .. හයියෝ ඕක අද ගෙනෙන් .. හලාගත්තද හයියෝ ... !!!
දිල්ශාන්ගේ මාමාද ඒ අතරෙ බෙරිහන් දෙයි . මමද වෙව්ලමින් තිබූ අතපයටම වෙර යොදා විල් බැරැක්කය ස්තානගතකොට දිල්ශාන් අසලට දිව්වෙමි .
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
" හු**** මේ අරකිගෙ ගෙදර ප*** .. " මා දිල්ශාන්ට පැවසුවෙමි .
" කාගෙද යකෝ ... ?? "
" උදේශිකාගෙ යකෝ .. මගේ ලව් එක .. මේ අපි යමන් බන් ..!!!" මා ඔහුට බැගෑපත් උනෙමි .
" යකෝ තොට පිස්සුඩ ??? වරුවක්වත් ගියේ නෑ .. ඕකනෙ උබලට ගෑනු ලොකු වෙනවනේ ... මාමා ආයෙ කතා කරන්නෙත් නැති වෙයි .."
දිල්ශාන්ටද මල පැන ඇත . මටද වෙන විකල්පයක් තිබුනේ නැත . සිදුකලේ හිස්වැස්මක් දෑස වැසෙන තුරුම පැලදගෙන වැලි හලමින් ,, මාර්වෙන් මාරුවට මැටල් ට්‍රැවල් කිරීමටයි . නිවැසයි යන්ගෙන් උදෑසන ආහාරයට ඇරයුම් ලැබිනි .. දිල්ශාන් සමග අත පය සෝදාගත් පසු මා පාන් පෙත්තක් සහ පරිප්පු රැගෙන සැගවී අහාර ගත්තෙමි . වතුර පානය කිරීමට යන මොහතේ උදේශිකාට මාව මාට්ටු විය .. මමද ඇයව නොදැක්කා සේ ගමන් කරන්නට වූවෙමි . නැවතත් වැලි කෝස් එකා දිල්ශාන් සමග පැමිනියේ දාඩිය වගුරුවමිනි .
" පුතාල තාම ඉස්කෝලෙ යනවද ...???" ඔය වදන ඇසෙනා තුරු මගේ සිත නිවී තිබිනි. හැරී බලන විට ඒ උදේශිකාගෙ මවය . උදේශිකාද ඇය සමග පැමින සිටී .
" නෑ ඇන්ටී ..."
" ඔව් ඇන්ටී .."
දිල්ශාන් සහ මම එකිනෙකට වෙනස් පිලිතුරු දෙන්නට විය .
" මෙයාල අපේ ක්ලාස් එකට එන්නෙ .. අකවුන්ට්ස් එකේ අපි දුරනවා නේද ජිමී ... " උදේශිකා ඇයගේ මවගේ කරේ එල්ලී පැවසුවාය.
" ඔව් ... මේ දිල්ශාන් කීව උදව් කරන්න එන්න කියලා ..මටත් කම්මැලි නිසා අවා ...!!!"
මම එසේ දිල්ශාන් හට බැගෑපත් සිනාවක් දමමින් පැවසුවෙමි . දිල්ශාන් ඔරවාගෙන වැලි හලාගෙන හලාගෙන යයි .. . මමද උදේශිකාට සහ මවට අහිංසක සිනාවක් පෑවෙමි .
"අපිට පොලීසිත් එක්ක යන්න වෙයිද දන් නෑ ... පොඩි ලමයි වැඩට ඇරන් ... "
ඇයගේ මව පැවසුවාය . උදේශිකාටද හඩ නගා සිනා ගියාය .. මමද ඇගේ සිනාවට වශීවි සිටියෙමි. සීතල සුලගක් වැදීගෙන හින්දි පිලුමක මෙන් එක් එක් සිංදු කෑලි ඔලුවා ගලා ආවේය ....
" ගාදී බාත් ... ගදි ගදි ගදී බාත් ... ගදී බාත් .. ගදි ගදි ....ගදී බාත් .... "
ඒ සිංදුව මතක් උන එකක් නොව මගේ දුරකතනයේ නාදයයි ... සයිලන්ට් කිරීමටද අමතක වී තිබිනි .. එය සද්දෙන් නාද වන්නට විය ... දුරකතනය තිබුනේ මාගේ සාක්කුව තුලය ....
" හොදට වැඩ කරන්න ආ .. අපි යං අම්මී ... මෙයාල ලැජ්ජයි අපි ඉද්දී වැඩ කරන්න ... "
යැයි පවසමින් උදේශිකා සුකුමල සිනාවක් පාමින් මව සමග නිවස තුලට පිය නැගුවාය ... උදේශිකාව මොහතකට අමතක කරන්නට දිල්ශාන්ගේ විහිලු වලට හැකි විය .. විනෝදයෙන් අපි සවස් වන තුරුම වැඩ කෙරුවෙමු .
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
වැඩ නිමවූ අප එම නිවසින්ම නෑමෙන් පසු ඇදුම් මාරු කිරීමට කුඩා කාමරයකට ගොඩ වුනෙමි .තෙත ශෝට ගලවා ඩෙනිම හැදගත් පසු දක්නට ඌයේ උදේශිකාගේ රුවයි ... කාමරය තුලට ඇයත් පැමිනියාය .. මා හට ඊලගට කුමක් සිදුවේද යන්න දෙලොව රත්වී සිටියෙමි ..
" ජිමී .. මට පොඩි බඩ්ඩක් ඕනා ... " සරාගි හඩකින් ඇය කෙදිරුවාය ....
" මොක...ක් ... ද .... !!?? " මං සීතලට වෙව්ලනවා මෙන් රගපෑවත් කකුල් දෙක ගැහෙමින් තිබුනේ බයටය .
" හ්ම්ම් ..." කියමින් ඇය ආගේ සාක්කුවට අත දමන්නට විය ... මමද දෑස පියාගත්තේ සිදුවන දෙයක් සිදු වන්නට කියාය.
" හම්බුනා ... කෝ කෝ අරක ..."
යැයි පවසමින් ඇය මගේ දුරකතනය සාක්කුව තුලින් එලියට ඇද්දාය ..
" මං ඔයාගෙ රිගින් ටෝන් එකට හරි අසයි ... ඩවුන්ලෝඩ් කරගන්න නැතුව හිටියේ ,, කෝ දාන්නකෝ සිංදුව අනේ ...."
මමද සැනසුම් සුසුම් හෙලමින් සිංදුව සම්බ්දයෙන් දමන්නට විය .. ටික වෙලාවකින් ඇය නැවතත් සාක්කුව අත ගාන්නට විය .. මෙවර නම් මම ඇයව වැලදගන්නට දෑතම සූදානම් කරගතිමි .. මොකද සාක්කුවේ කිසිවක් නොමැති බව මම හොදාකාරව දන්නා නිසාය ...
" හෑන්ඩ් ෆ්රී එකක් නැද්ද ..... ??? මට බේස් තියාගෙන අහන්න ඕනා අනේ ....."
මම උපරිම පිඩනයකින් සිටියෙමි . නෑවට මොකද දාඩිය නැවතත් මුහුන පුරා බහිමින් තිබුනි ... උදේශිකා ඒ වගේ කෙල්ලෙක් නෙමෙයි මා සිතට ආවේය ,,, අවසානයේ ඇයට සිංදුව බ්ලූටූත් කොට දී නිවැසියන්ටද සමුදී දිල්ශාන් සහ මාමා සමග පිටත් උනෙමි ..
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
දවසේ පැනය :- උදේශිකාගේ නිවසේ තට්ටු ගාන කීයද ???? ( පිලිතුරු ෆේස්බුක් මාර්ග ඔස්සේ ලබා දෙන්න ).
No comments:
Post a Comment